AKILLI KIZLAR

KAÇAK KIZLAR

Din derslerini dinleyişleri bir hoştu. Hoştu dedimse alışılmışın dışında idi. O dersimden sonra bana geldiler. 
Öğretmenim, dediler sünniler bizimle evlenirler mi? 
Ben hayır dedim.
Nedenmiş o dedi, sarışın olanı.
Evlenmezler çünkü aileniz bilinen yollardan sizi vermezler.
Bilinen yol da nedir?
Gönül rızası ile demek isdedim.
Biz de kaçarız, dediler.
Bu kızlar henüz on iki yaşındalar, neden bunları düşünürler ki, diye geçirdim içimden.
O sene son senemdi o köyde.
Aradan seneler geçti. Belki beş, belki daha fazla sene.
Çarşıda köylülerimi gördüm.
Kızların babaları. Ali ve Ahmet. Hoş beş.
Öğrencilerimi sordum.
Şimdiye büyümüşlerdir. Evlendiler mi?
Hayır kaçtılar.
Kime?
Sünni köyüne.
Hocam, dediler ikisi aynı anda. Sen bu kızlara ne öğrettin ki...?
Farklı bir şey öğretmedim. Bilinen şeyler. Müfredatın dışına çıkmadım.
..
Tesadüf bu ya, kızların kaçtığı köylü arkadaşım: Şu anda bile ellerinde namaz hocası (kitap) var, dedi.