Çocukluğumda,
Göletin yeri düz ve yeşil alandı. Islak çayırlar çok az ekilirdi.
Atlar
sürüler halinde dolaşırdı. Başı boş atlar yaz günlerinin sıcağından korunmak
için boğaz denilen yerde, ağaçların gölgesinde dinlenirlerdi. Bu başı boş
atlara CELEP derlerdi.
Bahar aylarında sahipleri tarafından bırakılan atlar son baharın sonuna kadar sürüler halinde dolaşırlardı.
Kış başlangıcında, sahipleri atlarını alır giderdi.
Sahiplerinin tek olarak bıraktığı atlar iki (yavrulayarak) olabilirdi. Atlar, kısraklar, katırlar ve taylar....
Geçtik bunları, şimdilerde buraya girmek bile yasak olmuş. Ama biz giriyoruz. Giriyoruz çünkü ne arayan var ne de soran.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder